Zora mı düşerdi, ah mı çekerdi

Ülkemize değer katsaydık eğer

Bizlere bakarak "Heyhat!"mı derdi

Canımızdan özge tutsaydık eğer

İnsandır Kabemiz, Hak'tır kıblemiz

Bu düstura uygun kaldık mı temiz

Barışa davetti, insan sevmemiz

Gönül verip, gönül alsaydık eğer

Hakikati savunsaydık Ali'ce

Yaşasaydık Hacı Bektaş Veli'ce

Gündüzü kovmazdı, zifiri gece

 Karanlığa bir mum yaksaydık eğer

Hoyrat davranıldı alın terine

Umutsuzluk çöktü gözün ferine

Hak yiyen günümüz Yezitlerine

Şamarı birlikte atsaydık eğer

Ayrılmazdı saflar, "bizlik ve sizlik" 

Sarmazdı vatanı, bunca hadsizlik

Kök salmazdı haramilik, haksızlık

Bugünleri dünden tartsaydık eğer

Fırsat vermeseydik Haccac'a öyle

Solgun bulur muyduk vatanı böyle

"Gören vatandaşın" iki gözüyle

Ufka Atatürkçe baksaydık eğer

Haydar-ı Kerrara bağlayıp özü

Cafer-i Sadıkça deseydik sözü

Vatana kör bakan, mülevves gözü

 Bir daha açılmaz yapsaydık eğer

Bugünden başlıyor yarın korkusu

Yetmez mi Yezit'in kurduğu pusu

Etrafı sarmazdı lağım kokusu

Olacağı önce görseydik eğer

Artık daha fazla kaymasın zemin

Yetsin ahuzarı, benim ülkemin

Vatan sevgisiyle yürürdük emin

Gaflete uyanık dursaydık eğer

Ülkemiz bu denli zorda olmazdı 

Sabah, akşam ahuzarda olmazdı

Mahkeme, çatlamış arda olmazdı

Teraziyi düzgün kursaydık eğer